انشاهای من

سالها پيش در ضيافت خيال به ميهماني ستاره ها رفتمدر لحظه هاي روحاني اوج گرفتندريچه اي از قلبم را به روي لشكريان نور گشودم.غرق در آبي سيال آسمانكوچه هاي تو در توي،ابرهاي ابهام را پيموده و در جستجوي خانه ي آفتاب پيش رفتم.قامت دعاهايم در دستهاي كشيده ي پيچك نيايشبه ستون استعانت ها پيچيده بودو فضاي روحم از محيط كسالت آور عادت ها و تكرارها دور مي شد.پهنه ي دلم كه سال ها مرداب خاطره هاي دور و دراز شده بودزلالي حادثه را به يكباره تجربه كرد و در باغچه ي باورهايم،اندام انديشه با پيكر مقدس خاك پيوند مي خوردتا در فصل نبودن برويد و در هنگامه ي رفتن به ثمر نشيند.اينك كه سال ها از ضيافت خيالم مي گذرد در آرزوي رويش دست هايم هستمو در انديشه ي جوشش چشمه اي كوچك از دل قلوه سنگ هاي سخت افكارمو يافتن روزنه اي به جانب«او»اينك در انتظارم تا بهار تفكر در اعماق وجودم جوانه زندو در جستجوي دستي هستم كه:نوشتن رسالت هميشگي اش ،سرودن نغمه ي جاودانه اش و قلم سلاح مقدسش باشد. (مهرانگیز رستمی صابر) بخوانید, ...ادامه مطلب