خانه ی رویایی من

خانه ای در اوج آسمان آبی با درهای صورتی و از جنس ابر.پرچینی از شکلات به زیبایی دنیا ! آنگونه که نمیتوان آن را به تصویر کشید؛فقط میتوان گفت،خانه رویای من گل ها  و چمن زارهایی دارد که طراوت را به جسم و جانم هدیه میدهند.

به درختی که در نزدیکی خانه ام قد علم کرده نگاهی می اندازم.درختی که برآورده کننده آرزو های دور و دراز من است.با برگ ها زمرّدین که با جدا شدن هربرگ یکی از آرزوهایم برآورده میشود.

برروی شاخه های آن بلبلان آرزو لانه دارند و برگ های این درخت را میچینند.گویی بیشتر برگ ها جدا شده اند بجز معدودی برگ نورسته!

آری؛این خانه همان وجود پر مهرماست و این درخت ؛قلب، سرشار از آرزوی ماست که صندوقچه اسرار ماست.

در نهایت از خدایم میخواهم قلبم را چون خانه آرزوها و وجودم را همچون درخت آرزو ها پاک و بی آلایش بماند.

پایان